Zepsute USB, gofry i inne słodycze.

Witajcie

Musicie mi pomóc. Potrzebuję rady
Od kiedy jem normalnie mam strasznie wzdęty brzuch. Wygląda jak balon. Czy to może być wina większej ilości pokarmu i zaburzonego trawienia? Jak myślicie? Co może temu zapobiec? Macie jakieś sposoby?

Wracając do wpisu.

Dzisiejszy dzień spędziłam sama w domu. Rodzice w pracy a ja przed telewizorem i laptopem. Nie wiem czemu, ale nie chce mi się jakoś ostatnio czytać. A może wreszcie się za to zabiorę? Zobaczymy. Rano obudziło mnie słoneczko. Świeciło zza rolety i naładowało ogromem pozytywnej energii . Później niestety pogoda się troszkę popsuła. Ale dobry humor pozostał..

Wczoraj nie dodałam wpisu, bo tato potrzebował laptopa. W dodatku zepsuło mi się wejście USB i zdjęć nie będzie . Przynajmniej na razie. A szkoda, bo na wczorajsze menu było piękne i pyszne : )
Oto co zjadłam:
- Śniadanie: Owsianka z truskawkami i posypana startą kostką czekolady.
- II śniadanie: Jabłko tarte z marchewką, jagodami, truskawkami, cynamonem podane z jogurtem naturalnym i sosem karmelowym.
- Obiad: Papryki faszerowane twarożkiem, pieczarkami przykryte plasterkiem sera żółtego.
- Podwieczorek: Gofry z sosem czekoladowym, posypane słodzikiem (zamiast cukru pudru).
- Kolacja: Twarożek z błonnikiem i cynamonem.

Na wczorajszy podwieczorek akurat załapała się mama. Późno wróciła, więc postanowiłam jej zrobić przyjemność - tak powstały gorące, kruchutkie gofry . Już dawno za mną chodziły i doczekały się swoich pięciu minut. Usiadłam z mamą w salonie i rozmawiając zajadałyśmy się pysznym podwieczorkiem. Cieszę się, że mam taką a nie inną mamę. Przed moją chorobą często się kłóciłyśmy. Teraz wszystko się zmieniło. Rozmawiamy praktycznie o wszystkim. Ostatnimi czasy szczególnie o anoreksji. Kiedy mam gorszy dzień wiem, że mogę na nią liczyć. Jest dla mnie ogromnym wsparciem. Na pewno nigdy nie zrozumie do końca mojej chorej psychiki, ale żadna zdrowa osoba nie jest w stanie tego pojąć. Mimo to po rozmowie z nią czuję się dużo lepiej.
Parę dni temu, kiedy znowu dręczyły mnie wyrzuty za jedzenie, wyszłyśmy na spacer. Szłyśmy trasą, którą chodziłyśmy przed moim zachorowaniem. Wspominałyśmy dawne czasy. Kiedyś uwielbiałam jeść. Eklerki, omlety, ciasta z ulubionej cukierni, Nutella, Sevendays'y, chipsy, Milki ... To akurat słodycze, ale właśnie one najbardziej przypominają mi stare, dobre czasy. Też tak macie, że każde Wasze wspomnienie wiąże się z jedzeniem? Bynajmniej ja tak mam. Nie wiem czy śmiać się, czy płakać z tego powodu.
Po długiej rozmowie postanowiłyśmy, że na święta upieczemy sobie przeróżne ciasta. Pewnie skończy się na tym, że ja będę to robić, bo moja mama nienawidzi piec. Za to ja uwielbiam <3. Anorektyczka uwielbiająca piec i gotować. Czy to nie dziwne? xd Zobaczymy, czy najważniejszy krytyk kulinarny - mój tato - będzie zadowolony . Ostatnie ciacho mu smakowało, a myślę że te następne będą jeszcze lepsze.
Wracając do mojej mamy - jest po prostu cudowna. Nic dodać nic ująć.

Moje jedzonko dzisiaj:

- Śniadanie: Serek wiejski z warzywami.
Nie mam pojęcia dlaczego, ale najbardziej podchodzi mi śniadanie w takiej wersji. Wiem, że to niewiele kalorii, ale co zrobić...
- II śniadanie: Jabłko pieczone z cynamonem, karmelem, podane z marchewką.
- Obiad: Sernik obiadowy z dynią.
- Podwieczorek (będzie): Kakao karmelowe, może coś jeszcze
- Kolacja (będzie): Serek wiejski z warzywami.

Serki wiejskie z warzywami pochłaniam tonami. I dobrze. Dostarczam sobie witamin, których pewnie mi brakuje. I pomyśleć, że kiedyś nie lubiłam warzyw...

Pozdrawiam.