Anoreksja to jadłowstręt psychiczny.
Wiele osób kojarzy go jedynie z chudością.
Zazwyczaj nastolatki, nieznające tematu, naiwne mówią, że chciałyby mieć anoreksję.
Nie wiedzą one niestety czym tak na prawdę ta choroba jest.
Tak, jest to choroba, psychiczna i bardzo poważna.
Nie polega ona jedynie na byciu chudą.
Jest to choroba śmiertelna.
Najważniejszą rzeczą, którą chciałabym na początku zaznaczyć, to fakt, że ANOREKSJA i NIEDOWAGA często idą w parze.
Lecz tak na prawdę nie muszą.
Anorektyczka może nawet mieć nadwagę.
Tak jak już napisała, to jadłowstręt psychiczny.
Nie polega na tym, że nie jesteś głodna.
Ty się wtedy po prostu tego jedzenia brzydzisz, a lubisz uczucie głodu.
Brzydzisz się nie tyle smaku jedzenia ile kalorii które zawiera.
W zaawansowanym stadium choroby zdarza się, że nawet boisz się myć zęby, bo obawiasz się, że nawet pasta ma kalorie.
Ba! Zaczynasz wierzyć, że jeśli dotkniesz jedzenia ręką, kalorie w jakiś sposób przenikną przez skórę, utuczą cię.
Bardzo ważnym elementem tej choroby jest skrzywiony obraz własnego ciała.
Osoba chora nie umie obiektywnie ocenić swojej figury.
Nawet, gdy waga wskazuje, że jest się poważnie wychudzonym, odbicie w lustrze...
Odbicie nadal jest grube.
Anorektyczka chce schudnąć, ponieważ "przeciez widzi się w lustrze! i jest gruba nadal!"
Mając anoreksję, zamieniasz się w maszynkę do liczenia i spalania kalorii.
Mit, że anorektyczka NIC nie je, to głupota i naiwność.
Anorektyczką może być osoba, która je.
Nie mam tu na myśli jednego jabłka dziennie.
Jabłko ma ok 50 kalorii.
Anorektyczki pod kontrolą rodziców jedzą zazwyczaj od 200 do nawet 600 kalorii.
Prawda, że mają po tym wyrzuty sumienia.
Bo choroba ta polega właśnie na tym, że po każdym jedzeniu ma się wyrzuty sumienia.
Ale nie zawsze się ćwiczy.
Chora boi się, że ktoś dowie się, zdemaskuje ją.
Cały czas kłamie.
Ale z doświadczenia powiem, że jest ona straszna.
To okropne, kiedy ludzie naokoło mówią "ale jesteś chuda!" a tobie łzy napływają do oczu "ALE JA WIDZE SIEBIE GRUBĄ!" myślisz...
I kłamstwa, ciągłe kłamstwa.
Nikomu nie życzę, by zachorował na tak straszną, bezlitosną chorobę.
W głowie ciągły głos "masz schudnąć, gruba świnio! i co? nażarłaś się? przytyjesz! nie jedz tyle!"
Wyrzuty sumienia za łyk kakao.
Tak wyglądają anorektyczki!!!
Wiele osób kojarzy go jedynie z chudością.
Zazwyczaj nastolatki, nieznające tematu, naiwne mówią, że chciałyby mieć anoreksję.
Nie wiedzą one niestety czym tak na prawdę ta choroba jest.
Tak, jest to choroba, psychiczna i bardzo poważna.
Nie polega ona jedynie na byciu chudą.
Jest to choroba śmiertelna.
Najważniejszą rzeczą, którą chciałabym na początku zaznaczyć, to fakt, że ANOREKSJA i NIEDOWAGA często idą w parze.
Lecz tak na prawdę nie muszą.
Anorektyczka może nawet mieć nadwagę.
Tak jak już napisała, to jadłowstręt psychiczny.
Nie polega na tym, że nie jesteś głodna.
Ty się wtedy po prostu tego jedzenia brzydzisz, a lubisz uczucie głodu.
Brzydzisz się nie tyle smaku jedzenia ile kalorii które zawiera.
W zaawansowanym stadium choroby zdarza się, że nawet boisz się myć zęby, bo obawiasz się, że nawet pasta ma kalorie.
Ba! Zaczynasz wierzyć, że jeśli dotkniesz jedzenia ręką, kalorie w jakiś sposób przenikną przez skórę, utuczą cię.
Bardzo ważnym elementem tej choroby jest skrzywiony obraz własnego ciała.
Osoba chora nie umie obiektywnie ocenić swojej figury.
Nawet, gdy waga wskazuje, że jest się poważnie wychudzonym, odbicie w lustrze...
Odbicie nadal jest grube.
Anorektyczka chce schudnąć, ponieważ "przeciez widzi się w lustrze! i jest gruba nadal!"
Mając anoreksję, zamieniasz się w maszynkę do liczenia i spalania kalorii.
Mit, że anorektyczka NIC nie je, to głupota i naiwność.
Anorektyczką może być osoba, która je.
Nie mam tu na myśli jednego jabłka dziennie.
Jabłko ma ok 50 kalorii.
Anorektyczki pod kontrolą rodziców jedzą zazwyczaj od 200 do nawet 600 kalorii.
Prawda, że mają po tym wyrzuty sumienia.
Bo choroba ta polega właśnie na tym, że po każdym jedzeniu ma się wyrzuty sumienia.
Ale nie zawsze się ćwiczy.
Chora boi się, że ktoś dowie się, zdemaskuje ją.
Cały czas kłamie.
Ale z doświadczenia powiem, że jest ona straszna.
To okropne, kiedy ludzie naokoło mówią "ale jesteś chuda!" a tobie łzy napływają do oczu "ALE JA WIDZE SIEBIE GRUBĄ!" myślisz...
I kłamstwa, ciągłe kłamstwa.
Nikomu nie życzę, by zachorował na tak straszną, bezlitosną chorobę.
W głowie ciągły głos "masz schudnąć, gruba świnio! i co? nażarłaś się? przytyjesz! nie jedz tyle!"
Wyrzuty sumienia za łyk kakao.
Tak wyglądają anorektyczki!!!