Opuszczał to miejsce na czas nieokreślony.
Wrócę kiedy dowiem się kim jestem i czego właściwie oczekuje od swojego życia...
Kończę z zachłannym internetowym odtłuszczaniem swojej osoby, chce prawdziwego życia.
W jakże szarej rzeczywistości, czekającej na mój ruch, na moje pociągniecia pędzlem.
Na kolory które jestem w stanie jej dać.
Tak.
Wszystkie możemy.
Rzeczywistość w jakiej żyjemy zależy od nas i naszego indywidualnego punktu widzenia.
Czyż na perfekcje nie składają się plusy i minusy?
Czyż perfekcją nie jest zbiór wad i zalet, które potrafimy zaakceptować?
Czy nie jest nią także nasza wyjątkowość, której wyrzekamy się poprzez obsesyjnie liczenie kalorii i obzarstwa w tego następstwie?
Chce wierzyć w siebie i w to, że dalej będę mogła pozostać tą samą osobą którą jestem w chwili obecnej.
Bo wiecie, wszystko przemija.
Młodość.
Piękno.
Miłość.
Chudość czy nawet otyłość.
Inaczej nie potrafilibyśmy poznać tego prawdziwej wartości.
Ale żyjemy teraz, właśnie w tej chwili.
Nigdy nie będziemy już tak młodzi.
Dlatego nie chce marnować czasu na życie w tej wirtualnej, odrealnionej i zarazem przytlaczajacej sferze.
Nie chce ustanawiać diety.
Bo w tym całym chudnieciu nie o to chodzi, chodzi o drogę jaką przebywamy żeby znaleść się na szczycie.
Chodzi o styl życia, nie dietę.
Tylko nie dostrzegamy tego.
Zaczynamy dietę traktować jako styl życia.
Właśnie dlatego tak wiele osób zaczyna chorować...
Właśnie dlatego mam zaburzenia odżywiania.
Właśnie dlatego nie jestem szczęśliwa.
Właśnie dlatego nie potrafię docenić przyjaciół... Nie potrafię często wogole ich dostrzec.
Tak więc żegnam się z wami.
Będę pojawiać się czasem, dodawać zdjęcia. Nic poza tym.