niedziela, dzień którego szczerze nienawidzę.
z rana mały apel do wszystkich dziewczyn, które być może są w podobnej sytuacji do mojej, a więc poznajcie moją historię...
zanim poszłam do liceum byłam mega otwartą i towarzyską dziewczyną z mnóstwem znajomych, z którymi uwielbiałam spędzać czas, od zawsze byłam nieufna bo od najmłodszych lat ludzie zawodzili, ale z czasem się przyzwyczaiłam i po prostu selekcjonowałam znajomych.. idąc do liceum wpadłam w pewnie znajomy wam wszystkim smutek, żeby nie określić tego depresją, trwało to i trwało aż na mojej drodze pojawił się wspaniały chłopak! był bardzo przystojny, dowcipny, wesoły po prostu na tamten czas ideał! pomyślałam, że to szansa dla mnie, że to on będzie tym jedynym który rozweseli mnie i nada kolorowych barw mojemu życiu. udało się, spotykaliśmy się codziennie, byliśmy w jednej szkole więc każdy poranek, przerwa i popołudnie było nasze, aż do czasu kiedy okazało się że ten ideał ma dziewczynę![:)]( ":)")
))) wtedy powiedziałam i sobie i jemu NIE! rozpacz, żal i pustka, że znów trafiłam na nieodpowiedniego człowieka, który mnie okłamał.. mniejsza o to, bo musiałabym napisać opowiadanie na milion słów żeby to wszystko wyrazić. od czasu do czasu do mnie pisał , byłam wtedy najszczęśliwsza, trwało to 1,5 roku, znajomi powtarzali mi że nie warto, potrafiłam stać w grupie 15 osób, w której wszyscy próbowali mnie od niego odciągnąć, a ja dalej wierzyłam i fakt było po mojemu.
swoją dziewczynę (która jak twierdził już wtedy jego dziewczyną nie była) zdradził, był to pocałunek, po pijaku bo po pijaku ale był. zresztą on ciągle pił, miał z tym ogromny problem, ten pocałunek zapoczątkował związek, którego nikt prócz mnie pewny nie był. od pierwszego do ostatniego dnia przez ten rok i osiem miesięcy byłam okłamywana, wykorzystywana, poniżana i nie wiem co jeszcze. starałam się,wierzyłam że da się go zmienić, przez pierwsze kilka miesięcy znosiłam całonocne melanże nie wiedząc gdzie i z kim jest, z czasem próbowałam odizolować go od pijących kolegów, owszem udalo się z małym dodatkiem, oprócz tego że odizolowałam jego, odizolowałam samą siebie od świata, bo stwierdził, że skoro on nie bedzie wychodził to i ja nie (choć nigdy nic zlego nie zrobiłam). nie mogłam nawet wyjść na głupi rower, czy pogadać z moim sąsiadem, była to tak chora zazdrość. ale jedyne czego potrzebowałam był on. trwaliśmy w tym tak długi czas, ja byłam zawsze wierna, on średnio dwa razy w miesiącu odwalał rzecz niewybaczalną, lecz całą winę zrzucał na mnie i mimo tego że to on zrobił źle, ja czułam się winna. okłamywał mnie przez cały związek, co do wyjść, dziewczyn, alkoholu i pewnie Bóg wie czego tam jeszcze.. dalej byłam. kochałam, wybaczałam i wierzyłam. zawsze mówił, że nikomu się nie podobam, oprócz starych dziadków i meneli ze sklepu![:)]( ":)")
))
kiedy zrobiłam coś dla niego, z pogardą patrzył i miał to gdzieś. w między czasie cały czas chudłam, nerwy, płacz, samoocena minus sto czterdzieści,ale nie potrafiłam bez niego, mimo, że kiedy pytałam czy on wybaczyłby którykolwiek jego wybryk, odpowiadał, że nie, że już dawno by ze mną nie był, raz nawet usłyszałam, że to nie jego wina, skoro widziałam jaki jest mogłam w ogóle tego nie zaczynać![:)]( ":)")
tak właśnie ogólnie mówiąc wyglądał mój piekny związek. kres wszystkiemu położyła jedna z ostatnich nocy, kiedy to mój ukochany podobno był w pracy, napisał do mnie o 6 rano bo podobno rozładował mu się telefon, usnął w autobusie i musiał wracać kilka km na pieszo, wiedziałam, że coś jest nie tak, bo to historia z DUUUUPY! spotkałam się z nim tego samego dnia, bo mieliśmy jechać żeby złożył podanie na studia, rozmowa oczywiście upieranie się ze było tak jak on mówi, aż do momentu kiedy zauważyłam jakieś zadrapania na jego szyi, pomyslałam eee pewnie się udrapał ![:)]( ":)")
))) pózniej zobaczyłam że tylnia część przed ramienia wygląda tak samo, zapaliła się taka lampeczka jak w bajkach nad moja głową i kazałam mu podnieść koszulkę do góry i pokazać plecy... widzieliście pewnie takie obrazki w internecie typu 'after good sex' tak wyglądał moj chłopak twierdząc, że całego pogryzły go komary :PPP udowodnić nie miałam jak wiec postanowiłam czekać, bo pomyślałam, że w końcu sie wszystko wyda, kilka dni pózniej odkryłam, że pisał ze swoją byłą (rozmowy były w ogóle w innym folderze, tzn jedna wiadomość bo reszta była usunięta) ja w krzyk, on że widzę ze to ona napisała ale oczywiście on święty nie odpisał i standardowo że to wszystko moja wina, że jak ja mu mogę nie wierzyć, z płaczem odeszłam, po chwili przyszedł i przyznał się, że pisali.. co było w wiadomościach nigdy się nie dowiem, czy to ona była tymi komarami też nie ![:)]( ":)")
) ale tak właśnie zostały docenione moje 3 lata wyjęte z życia dla kogoś kto na to w ogóle nie zasługiwał. teraz pisze i prosi,żebym wróciła i chce żebyście mi na to nie pozwolili,bądźcie ze mną i wspierajcie,żebym nie uległa tak jak za każdym razem i nie nabrała się na jego przysięgam i obiecuje, bo chwile przed nakryciem go na rozmowach z tamtą kazałam mu przysięgać na MOJE ZYCIE ze z nikim nie pisze, bez chwili zastanowienia prosto w oczy wypowiedział te słowa ![:)]( ":)")
)
DZIEWCZYNY JEŚLI KTÓRAŚ Z WAS JEST TRAKTOWANA TAK JAK JA, ZAKOŃCZCIE TO! JEŚLI CHŁOPAK KŁAMIE - BEDZIE KŁAMAL, JESLI NIE SZANUJE - NIE BEDZIE SZANOWAL ! CHOĆBY OBIECYWAŁ, ŻE SIĘ ZMIENI I NIE BĘDZIE ! NIGDY NIE DAJCIE TAK SOBĄ MANIPULOWAĆ! JESTEŚMY ZBYT WARTOŚCIOWE ŻEBY POZWOLIĆ JAKIEMUŚ DUPKOWI NA TAKIE TRAKTOWANIE ! WSZYSTKIE JESTEŚMY PIĘKNE! I NIE DAJMY SOBIE WMÓWIĆ, ŻE TAK NIE JEST ! BO WIERZE W TO, ŻE KAŻDA Z NAS ZNAJDZIE MĘŻCZYZNĘ, KTÓRY BĘDZIE CAŁOWAŁ NAS PO STOPACH I KAŻDEGO DNIA DZIĘKOWAŁ ZA TO ŻE JESTEŚMY!
z rana mały apel do wszystkich dziewczyn, które być może są w podobnej sytuacji do mojej, a więc poznajcie moją historię...
zanim poszłam do liceum byłam mega otwartą i towarzyską dziewczyną z mnóstwem znajomych, z którymi uwielbiałam spędzać czas, od zawsze byłam nieufna bo od najmłodszych lat ludzie zawodzili, ale z czasem się przyzwyczaiłam i po prostu selekcjonowałam znajomych.. idąc do liceum wpadłam w pewnie znajomy wam wszystkim smutek, żeby nie określić tego depresją, trwało to i trwało aż na mojej drodze pojawił się wspaniały chłopak! był bardzo przystojny, dowcipny, wesoły po prostu na tamten czas ideał! pomyślałam, że to szansa dla mnie, że to on będzie tym jedynym który rozweseli mnie i nada kolorowych barw mojemu życiu. udało się, spotykaliśmy się codziennie, byliśmy w jednej szkole więc każdy poranek, przerwa i popołudnie było nasze, aż do czasu kiedy okazało się że ten ideał ma dziewczynę
))) wtedy powiedziałam i sobie i jemu NIE! rozpacz, żal i pustka, że znów trafiłam na nieodpowiedniego człowieka, który mnie okłamał.. mniejsza o to, bo musiałabym napisać opowiadanie na milion słów żeby to wszystko wyrazić. od czasu do czasu do mnie pisał , byłam wtedy najszczęśliwsza, trwało to 1,5 roku, znajomi powtarzali mi że nie warto, potrafiłam stać w grupie 15 osób, w której wszyscy próbowali mnie od niego odciągnąć, a ja dalej wierzyłam i fakt było po mojemu. swoją dziewczynę (która jak twierdził już wtedy jego dziewczyną nie była) zdradził, był to pocałunek, po pijaku bo po pijaku ale był. zresztą on ciągle pił, miał z tym ogromny problem, ten pocałunek zapoczątkował związek, którego nikt prócz mnie pewny nie był. od pierwszego do ostatniego dnia przez ten rok i osiem miesięcy byłam okłamywana, wykorzystywana, poniżana i nie wiem co jeszcze. starałam się,wierzyłam że da się go zmienić, przez pierwsze kilka miesięcy znosiłam całonocne melanże nie wiedząc gdzie i z kim jest, z czasem próbowałam odizolować go od pijących kolegów, owszem udalo się z małym dodatkiem, oprócz tego że odizolowałam jego, odizolowałam samą siebie od świata, bo stwierdził, że skoro on nie bedzie wychodził to i ja nie (choć nigdy nic zlego nie zrobiłam). nie mogłam nawet wyjść na głupi rower, czy pogadać z moim sąsiadem, była to tak chora zazdrość. ale jedyne czego potrzebowałam był on. trwaliśmy w tym tak długi czas, ja byłam zawsze wierna, on średnio dwa razy w miesiącu odwalał rzecz niewybaczalną, lecz całą winę zrzucał na mnie i mimo tego że to on zrobił źle, ja czułam się winna. okłamywał mnie przez cały związek, co do wyjść, dziewczyn, alkoholu i pewnie Bóg wie czego tam jeszcze.. dalej byłam. kochałam, wybaczałam i wierzyłam. zawsze mówił, że nikomu się nie podobam, oprócz starych dziadków i meneli ze sklepu
)) kiedy zrobiłam coś dla niego, z pogardą patrzył i miał to gdzieś. w między czasie cały czas chudłam, nerwy, płacz, samoocena minus sto czterdzieści,ale nie potrafiłam bez niego, mimo, że kiedy pytałam czy on wybaczyłby którykolwiek jego wybryk, odpowiadał, że nie, że już dawno by ze mną nie był, raz nawet usłyszałam, że to nie jego wina, skoro widziałam jaki jest mogłam w ogóle tego nie zaczynać
tak właśnie ogólnie mówiąc wyglądał mój piekny związek. kres wszystkiemu położyła jedna z ostatnich nocy, kiedy to mój ukochany podobno był w pracy, napisał do mnie o 6 rano bo podobno rozładował mu się telefon, usnął w autobusie i musiał wracać kilka km na pieszo, wiedziałam, że coś jest nie tak, bo to historia z DUUUUPY! spotkałam się z nim tego samego dnia, bo mieliśmy jechać żeby złożył podanie na studia, rozmowa oczywiście upieranie się ze było tak jak on mówi, aż do momentu kiedy zauważyłam jakieś zadrapania na jego szyi, pomyslałam eee pewnie się udrapał ))) pózniej zobaczyłam że tylnia część przed ramienia wygląda tak samo, zapaliła się taka lampeczka jak w bajkach nad moja głową i kazałam mu podnieść koszulkę do góry i pokazać plecy... widzieliście pewnie takie obrazki w internecie typu 'after good sex' tak wyglądał moj chłopak twierdząc, że całego pogryzły go komary :PPP udowodnić nie miałam jak wiec postanowiłam czekać, bo pomyślałam, że w końcu sie wszystko wyda, kilka dni pózniej odkryłam, że pisał ze swoją byłą (rozmowy były w ogóle w innym folderze, tzn jedna wiadomość bo reszta była usunięta) ja w krzyk, on że widzę ze to ona napisała ale oczywiście on święty nie odpisał i standardowo że to wszystko moja wina, że jak ja mu mogę nie wierzyć, z płaczem odeszłam, po chwili przyszedł i przyznał się, że pisali.. co było w wiadomościach nigdy się nie dowiem, czy to ona była tymi komarami też nie ) ale tak właśnie zostały docenione moje 3 lata wyjęte z życia dla kogoś kto na to w ogóle nie zasługiwał. teraz pisze i prosi,żebym wróciła i chce żebyście mi na to nie pozwolili,bądźcie ze mną i wspierajcie,żebym nie uległa tak jak za każdym razem i nie nabrała się na jego przysięgam i obiecuje, bo chwile przed nakryciem go na rozmowach z tamtą kazałam mu przysięgać na MOJE ZYCIE ze z nikim nie pisze, bez chwili zastanowienia prosto w oczy wypowiedział te słowa )DZIEWCZYNY JEŚLI KTÓRAŚ Z WAS JEST TRAKTOWANA TAK JAK JA, ZAKOŃCZCIE TO! JEŚLI CHŁOPAK KŁAMIE - BEDZIE KŁAMAL, JESLI NIE SZANUJE - NIE BEDZIE SZANOWAL ! CHOĆBY OBIECYWAŁ, ŻE SIĘ ZMIENI I NIE BĘDZIE ! NIGDY NIE DAJCIE TAK SOBĄ MANIPULOWAĆ! JESTEŚMY ZBYT WARTOŚCIOWE ŻEBY POZWOLIĆ JAKIEMUŚ DUPKOWI NA TAKIE TRAKTOWANIE ! WSZYSTKIE JESTEŚMY PIĘKNE! I NIE DAJMY SOBIE WMÓWIĆ, ŻE TAK NIE JEST ! BO WIERZE W TO, ŻE KAŻDA Z NAS ZNAJDZIE MĘŻCZYZNĘ, KTÓRY BĘDZIE CAŁOWAŁ NAS PO STOPACH I KAŻDEGO DNIA DZIĘKOWAŁ ZA TO ŻE JESTEŚMY!